Eigenlijk ligt elke plek op aarde aan zee,
alleen is de kuststrook
niet overal even breed.

Niklas ( niklas.web-log.nl )

    Het ritme van water    (1)


gespetter van water
in de smalstromende beek
natkleurend over de stenen
kiest klaterend haar weg
naar het dal in de diepte

    Het ritme van water    (2)


het machtigtraag stromen
van de oude brede rivier
met schepen die moeizaam
stroomopwaarts gaan en
moeiteloos -afwaarts

    Het ritme van water    (3)


de zalvende stem van de zee
slaat stuk op stranden en rotsen
met rollende golven en wijkt
terug voor nieuwe beweging
tot aan het einde der dagen

zon op het water
traag drijft de top langs de kust
onpeilbare berg

    Gezinstherapie    (1)


Hoe de zoon
de zon
in het water
zag schijnen

oud ijzer
op de bodem
van de vijver

    Gezinstherapie    (2)


de vader
tast voorwaarts
verblind
door de weerkaatsing

de moeder
vaart statig langs
maar slaat lek
op het schroot

    Gezinstherapie    (3)


de dochter
schept de zon
in een emmer

gooit die leeg
op het gras
in de tuin

door water naar lucht
steekt riet uit modder omhoog
als blaasinstrument

    Kwelder    (1)


Ik ben eeuwig
onderhevig aan verandering
ik groei, ik bloei
ik sterf, ik rot

    Kwelder    (2)


slenken, duinen, vlakten
droog of onbegaanbaar nat
soms zout, soms zoet

zonder bomenrij of pad
door mensenhand gelegd

    Kwelder    (3)


ontmoeting tussen klei en zand
water wind en vogels

door geen ordening verstoorde chaos
eeuwig in beweging

opzwepend ritme
eeuwigdurende golfslag
nooit eens hetzelfde

    Springtij    (1)


Het veer gaat hoger langs de horizon
regenvlagen versluieren de vaste wal
het water tot de voet der duinen
waar anders kilometers strand
de weg naar zee plaveien
wind geselt duinen, mensen
schuimbekkend jagen golven mij terug

    Springtij    (2)


De overkant verzinkt in tranen
de veerboot vaart naar niets
nu ik eeuwig vastzit op dit eiland
moet ik leven van mijn dromen
en speel het kind in mij
op de rand van duin en zee.

ik adem de lucht
zie door glimmende spiegel
gerimpelde vis

    Water    (1)


Zoals water
druppelgewijs
in ruig bergland
zich samenvoegt
tot kolkende stromen

    Water    (2)


zoals de rivier
onderhuids sterk
bochten slijpt
uiterwaarden bevloeit
kronkels elimineert

    Water    (3)


zoals de stroom
dichter bij zee
wervelingen verliest
sediment achterlaat
ritme verandert

    Water    (4)


Zo stromen van bovenloop
gedachten naar woorden
woorden naar zinnen
bezinken op laagland papier

stromend water werd
ijs craquelé dat rust in
waterig zonlicht

    Afsluitdijk    (1)


Links de dijk met de schapen
rechts oneindige verte van water en lucht
de kim vervaagt in pastelkleurige nevels

    Afsluitdijk    (2)


een schip vaart tussen verleden en toekomst
een bloedrode zweem hoog in de lucht
weerspiegelt dichtbij op het water


de sluizen zijn dicht.