Voor Simon Vinkenoog

De illusie van de nacht

Toen ik de oude schrijver
zag dansen met zijn vrouw,
op muziek van Coltrane-jazz
het slakkenhuis liet trillen,

liet hij mij niet meer los,
en danste ik door de tijden
en het was als nooit tevoren
tegelijk met zoals het was.
 
Ik zag de jonge schrijver
in het ritme van zijn dagen,
schrijvend, orerend,
dansend met vele vrouwen.
 
Hoe hij Wij Helden schreef en
Het Hoogseizoen,
Weergaloos, Wonder boven Wonder
Tussen Wit en Zwart liet lezen.
 
Ik zag mij zoeken tussen de regels,
hechtend aan zijn woorden,
indien niet gevonden desnoods
opnieuw beginnend aan het boek.
 
Een en dezelfde tijd is het;
Ik zag het door het dansen
van de schrijver met zijn vrouw,
op muziek van alle tijden,
 
en de illusie van de nacht.

 
© Marijke van der Scheer, 2003
Geschreven n.a.v. ontmoeting met Simon Vinkenoog,
Taaltheaternacht, 15 november 2003 in Emmen.