Colorado 1958
Plaag coloradokever (RTV Drenthe - 15-8-2006)
WIJSTER - Er heerst momenteel een Coloradokeverplaag in Drenthe. Door het warme weer komen de beestjes in enorme hoeveelheden voor. De kever heeft het vooral voorzien op aardappelpercelen. Ze vreten het blad op waardoor de aardappelplant niet meer groeit. De larven van de kever zijn goed te bestrijden, maar de kever zelf aanpakken is gecompliceerder. En hoewel het natte weer nu zorgt voor een grote sterfte onder de larven, komt dat volgens Pim van de Griend van het Hilbrandslaboratorium voor veel boeren te laat.
48 jaar eerder
Hylke had een vrije woensdagmiddag. Nou ja, vrij? Eigenlijk moest hij hard aan het leren voor de moeilijke repetitie van morgen. Toch was hij nu in de tuin bezig, zeer tegen zijn zin.
Zijn moeder was hem komen vertellen dat zijn stiefvader dat van hem eiste. Dat kwam de man nooit zelf vertellen. Maar als zijn zin niet vlug genoeg gedaan werd, dan reageerde hij dat altijd op een onberekenbare, driftige manier af.
Bij wijze van compromis was Hylke nu eerst maar naar de tuin gegaan, dan zou hij na het eten wel gaan leren in plaats van nog even met de andere pubers rond te hangen.
Hij wilde er zo graag bij horen, maar het lukte maar gedeeltelijk. Van enig kind was hij ineens de op twee na jongste van 10 kinderen geworden.
Hylke dacht: zou het klusje waar ik nu mee opgezadeld word, ooit aan een van de andere kinderen worden opgedragen? Er zaten Colorado-kevers op de aardappels. Die moesten er af, maar bestrijdingsmiddelen waren te duur. Hylke´s stiefvader wist een goede manier: Hylke moest met een oude, roestige combinatietang het aardappelveldje in om ze één voor één dood te knijpen.
Om meerdere redenen was het onbegonnen werk. Er waren er teveel. Voor elke kever die Hylke doodkneep leken er wel 10 nieuwe in de plaats te komen. En het was een bijzonder onsmakelijk karwei. De beestjes spatten met een vies geluid uit elkaar. De vieze, gelige smurrie droop als een stroom etter langs het blad, langs de tang en binnen de kortste keren ook langs Hylke´s handen.
Hylke vroeg zich af of hij een zwakkeling was, omdat hij al snel stond te kotsen en te duizelen tussen de aardappelplanten. Hij probeerde het nog even, maar na nog een uurtje ging het echt niet meer. Hij vertelde het zijn moeder, maar die was bang voor wat er nu zou gebeuren.
Het leren ging ook niet zo best meer, want Hylke zag nog steeds kevers uit elkaar spatten en de rotzooi over zijn handen druipen.
´s Avonds aan tafel begreep alleen zijn moeder waarom Hylke kokhalzend van tafel wegliep, toen de aardappels werden ingeschept.
© Gauke Zijlstra, 2006/2008